کشف تبرهای غول آسای 300 هزارساله - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، باستان شناسان از مؤسسه باستان شناسی UCL بعضی از بزرگ ترین ابزارهای سنگی اولیه ای که بشر از آن استفاده می نموده را در محوطه ای باستانی در بریتانیا کشف نموده اند.

به گزارش راهنماتو، حفاری هایی که پیش از ساخت وساز یک مدرسه در فریندزبری انجام شد، به کشف اشیائ باستانی ای انجامید که در اعماق رسوبات عصر یخبندان و در شیب تپه ای در بالای میدوی ولی، به خوبی حفظ شده بودند.

باستان شناسان 800 شی سنگی باستانی که تصور می شود بیش تر از 300000سال سن داشته باشند را در رسوباتی که کانال یک رودخانه باستانی و فروچاله را پر نموده بود، پیدا کردند.

در میان اشیائ پیدا شده دو چاقوی فلینت (ساخته شده از پولک سنگ) دیده می شود که در این مطالعات به نام تبرهای دستی غول آسا توصیف شده اند. تبرهای دستی، اشیائی از جنس سنگ بودند که هر دو طرف آن ها تراشیده یا پولک می شد تا شکلی قرینه با تیغه ای بلند فراوری شود.

محققان باور دارند که این ابزار معمولا در دست نگه داشته و برای قصابی حیوانات و بریدن گوشت آن ها استفاده می شده است. دو تبر دستی کشف شده در این محوطه باستانی به لحاظ طول بسیار منحصربه فرد هستند و روی تیغه آن ها با ظرافت کار شده و، در مقایسه با بقیه، دسته بسیار کلفت تری دارند.

لتی اینگری، باستان شناس ارشد، می گوید: ما این ابزارها را وقتی از 22سانتی متر درازتر باشند، غول آسا توصیف می کنیم و در این ابعاد و مقدار دو عدد از این ابزارها داریم. بزرگ ترین آن ها، درازایی به مقدار 29.5سانتی متر دارد که یکی از درازترین ابزارهای سنگی است که تا به امروز در بریتانیا کشف شده است. تبرهای دستی غولی مانند این، معمولا در رودخانه تیمز و منطقه میدوی پیدا می شوند و قدمت شان به 300000هزار سال قبل بازمی شود.

این تبرهای دستی آنقدر بزرگ هستند که نمی توان تصور کرد چطور در دست جا می شدند و مورد استفاده قرار می گرفتند. احتمالا این ابزارها بیش تر از آنکه جنبه کارکردی داشته باشند، نمادین بودند و قدرت و مهارت را به رخ می کشیدند. درحالیکه تا به امروز مطمئن نیستیم که این ابزارهای بزرگ چگونه ساخته و به وسیله کدام گونه های انسان مورد استفاده قرار می گرفتند، این کاوش ها فرصتی برای پاسخ به این پرسش ها هستند.

این محوطه باستانی احتمالا به دوران اولیه ماقبل تاریخ بریتانیا باز می شود که نئاندرتال ها و فرهنگ شان کم کم پدیدار شدند و احتمالا ین چشم انداز تاریخی را با گونه های انسانی قبل از خود مشترک بودند.

این منطقه احتمالا در آن عصر مملو از تپه های جنگلی و دره هایی پرآب بوده و اسب ها و گوزن های قرمز و پستانداران ناآشناتر مثل فیل های راست عاج و شیرهایی که اکنون منقرض شده اند، در آن سکونت داشته اند.

این حفاری های گسترده فرصتی ارزشمند برای مطالعه چگونگی توسعه پیدا کردن کل چشم انداز عصر یخبندان در فرصتی معادل ربع یک میلیون سال. این مطالعه بناست نشان دهد که چرا این محوطه برای انسان های عصر باستان مهم بود و چگونه ابزارهای سنگی، شامل تبرهای سنگی غول پیکر به آن ها یاری کرد تا با چالش های عصر یخبندان کنار بیایند.

این تیم تحقیقاتی به صورت همزمان در حال مطالعه یک گورستان متعلق به رومی هاست که حداقل به 250000سال بعد از عصر یخبندان تعلق دارد. مردمی که در این گورستان دفن شده اند متعلق به قرن های اول تا چهارم میلادی هستند و احتمالا ساکنان اولیه روستایی در نزدیکی این گورستان اند.

تیم تحقیقاتی تا به امروز بقایای 25نفر را کشف نموده که 13نفر آن ها سوزانده شده بودند. نه نفر از اجساد به همراه اشیائی از قبیل دستبند و چهار نفر در درون تابوت دفن شده اند. مجموعه ای از ظروف سفالی و استخوان حیوانات که در نزدیکی پیدا شده احتمالا مربوط به مراسمی است که در هنگام تدفین مردگان برگزار می شده است.

هرچند ساختمان ها و سازه های رومی بارها کاوش شده اند، گورستان های آن ها در طی تاریخ توجه کم تری از طرف باستان شناسان به خود جلب نموده اند و کشف این محوطه بینش تازه ای درباره شیوه های تدفین رومی هایی که در بریتانیا زندگی می کردند، به دست می دهد.