آلچالق در 2000 متری! - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، اینجا سوباتان است جایی که آب و ابر و کوه و زیبایی همه جمع است. بهشتی در ارتفاعات گیلان با دشت هایی وسیع و مراتعی سرسبز و در ه هایی زیبا و بی پایان.

تا به حال بوته های آلوچه را از نزدیک دیده اید؟ اینجا سرزمین آلوچه های بوته ای است که آلچالق نامیده می گردد؛ قسمت غرب جنگل های لیسار روی تپه های کم ارتفاع و پوشیده از چمن بوته های آلوچه است که در تابستان سایه های دلنواز درختان آلوچه، این محل را به جایگاه مناسبی برای فرار از گرمای سوزان ظهرگاهی و استراحت جوانان وگردشگران تبدیل نموده است

تا به حال به ییلاقی سفر نموده اید که آب از دل زمین بجوشد و بعد دوباره در زمین فرو رود؟ لذت خوابیدن در سکوت کوهپایه و بیدار شدن با صدای گنجشک ها را تجربه نموده اید؟

تا به حال پای پیاده از محل سکونت تان تا دریاچه قدم زده اید؟ در دشت های بی سرانجام و سبز با گله اسب های وحشی دویده و با گوسفندهای سفید شاخدار سلفی گرفته اید؟ نفس کشیده اید درسبزی بی سرانجام دشت؟ و بعد دل تان بخواهد در آن دشت بی سرانجام بدوید؟ اینجا سوباتان است. سرزمین آب، آبادی، کوه، اسب های وحشی و روستایی های قدیمی.

اینجا سوباتان است جایی که آب و ابر و کوه و زیبایی همه جمع است. بهشتی در ارتفاعات گیلان با دشت هایی وسیع و مراتعی سرسبز و در ه هایی زیبا و بی سرانجام. روستایی بدون دکل برق و آنتن های موبایل. بدون صدای ماشین،بوق، ترمز و گاز. اینجا سرزمین شگفتی هاست. اما امروز می خواهیم منطقه زیبایی در این بهشت را با شما بگردیم.

سرزمین آلوچه :

تا به حال بوته های آلوچه را از نزدیک دیده اید؟ اینجا سرزمین آلوچه های بوته ای است که آلچالق نامیده می گردد. قسمت غرب جنگل های لیسار روی تپه های کم ارتفاع و پوشیده از چمن بوته های آلوچه است.

به علت سرمای بیش از حد هوا و بادهای تند درختان آلوچه رشد قدی نمی نمایند و به صورت بوته و درختچه های کوتاه شکل می گیرند. مردم محلی این روستا و برخی از گردشگران از آلوچه ها برای غذا و البته رب و لواشک استفاده می نمایند. فصل رسیدن این آلوچه ها همواره چند نفری را می بینید که با ظرف هایی که دردست دارند مشغول چیدن آلوچه هستند.

قارچ طبیعی:

در این منطقه بعلاوه می توانید در ماه های آخر تابستان قارچ های سفید ویژه ای پیدا کنید. اواخر تابستان آب و هوای سوباتان سرد می گردد و نم نم باران و مه و شبنم زمین را مرطوب می نماید تا با اولین تابش خورشید قارچ های سفید از زمین بیرون بیایند.

سوباتان همزمان با طلوع آفتاب سرو کله این قارچ ها هم از دل خاک پیدا می گردد. این صحنه به مسابقه ای جالب و دیدنی تبدیل می گردد و گروههای مختلفی در منطقه پخش شده و با علاقه وافری دنبال قارچ می گردند. مشاهده لکه های سفید در دل چمنزارهای سبز جویندگان را بسوی خود می کشاند. البته با تجربه ها قارچ های کوچک را نمی چینند و با علامت گذاری چیدن آنها را به روزهای بعد موکول می نمایند.

مشهورترین محل رویش قارچ طبیعی پارک جنگلی آلچالق و چمنزارهای اطراف آن و مجمع داش می باشد. قارچ در محل آغل های دامداران کوچ نموده نیز می روید. قارچ طبیعی سوباتان بسیار خوش طعم بوده و آن را بصورت کباب و تهیه خورشت قارچ مصرف می نمایند. قارچ انواع مختلفی دارد و حتی برخی از آنها سمی و خطرناک هستند.

مهمترین مشخصه قارچ خوراکی سوباتان رنگ قهوه ای روشن و یا رنگ گوشتی قسمت داخلی قارچ است که بصورت ورقه های چین چین منظم می باشد . قارچ خوراکی پایه ای کوتاه (دو الی پنج سانتیمتری) دارد. البته برای چیدن این قارچ ها باید از افراد محلی یاری بگیرید که خدای ننموده قارچ سمی را به جای قارچ سالم از زمین نچینید.

حواس تان به رنگ های غیر طبیعی قارچ ها باشد هر رنگ غیرطبیعی باید از طرف افراد محلی و با تجربه تایید گردد. این پارک جنگلی در منتهی الیه غربی منطقه واقع شده است. از آنجا می توانید به چمنزاربیدَه پِشت بروید.

چمنزار بیدَه پِشت:

این جا بام سوباتان است. تصور کنید چمنزاری وسیع در ارتفاع؛ جایی که به راحتی می توانید کل منطقه را زیر نظر بگیرید. این دشت آنقدر وسعت دارد که هواپیماهای کوچک می توانند در آن فرود بیایند و محل مناسبی برای برگزاری جشن های بومی و ورزش های محلی است. این چمنزار وسیع و بی نظیر حوضچه کوچک آبی هم دارد که با جمع شدن آب های سطحی درست شده است. چمنزار بیده پشت همواره چراگاه گوسفندان و محل دویدن اسب های وحشی است.