راز پنهان زیباترین سیاره منظومه شمسی، حلقه های زحل چطور به وجود آمدند؟، عکس - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، ایسنا نوشت: یک پژوهش تازه نشان می دهد برخورد دو قمر یخی باستانی که احتمالا زمانی در حال چرخش به دور زحل بوده اند، ممکن است حلقه های این سیاره را ایجاد نموده باشد.

زحل، چشم نوازترین سیاره منظومه شمسی است؛ اما در عین حال، یکی از حیرت انگیزترین سیاره ها نیز به شمار می رود. این غول گازی که به وسیله مجموعه ای از هفت حلقه متحدالمرکز احاطه شده و ارتشی متشکل از 245 قمر به دور آن می چرخند، از نظر میزان پس از مشتری در رده دوم قرار گرفته است و قرن ها ستاره شناسان را شگفت زده نموده است.

شاید یک پژوهش نو، پاسخی را برای یکی از اسرار زحل پیدا نموده باشد که در خصوص منشأ حلقه های آن است. این پژوهش که براساس ده ها شبیه سازی رایانه ای اجرا شده، از داده های جمع آوری شده به وسیله مأموریت کاسینی(Cassini) ناسا استفاده نموده است که به مدت 13 سال بین سال های 2004 تا 2017 به دور زحل می چرخید. این کاوشگر، مواد تشکیل دهنده حلقه ها را که از یخ تشکیل شده اند و اولین بار به وسیله گالیله در سال 1610 مشاهده شدند، پیدا کرد و نشان داد که قطعاتی بسیار بکر و بدون گردوغبار هستند. یافته های کاسینی نشان می دهند که حلقه های زحل باید نسبتا جوان باشند، زیرا فقط چند میلیون سال قدمت دارند و در تاریخ 4.5 میلیارد ساله منظومه شمسی، بسیار نوتر به شمار می روند.

• چه چیزی آیفون را می ترساند؟/ کنایه خنده دار گوگل به اپل

• با تمام لیتیوم دنیا چند خودروی برقی می توان ساخت؟

• آتش بازی شگفت انگیز فضانوردان چینی در ایستگاه فضایی/ عکس

دانشمندان این پژوهش که گروهی متشکل از کارشناسان ناسا و دانشگاه دورام بریتانیا هستند، می گویند که این حلقه ها ممکن است از برخورد نسبتا اخیر دو قمر یخی باستانی شکل گرفته باشند. آنها از ابررایانه های قوی برای شبیه سازی حدود 200 سناریو در خصوص چنین برخوردی استفاده کردند.

نتایج نشان داد برخورد بین دو قمر تقریبا به بزرگی قمرهای کنونی زحل موسوم به دیون(Dione) و رئا(Rhea) می تواند وجود این حلقه ها را شرح دهد.

وینسنت اکه(Vincent Eke)، دانشیار دپارتمان فیزیک و کیهان شناسی محاسباتی در دانشگاه دورام، گفت: ما فرضیه ای را در خصوص نحوه شکل گیری حلقه های زحل آزمایش کردیم و دریافتیم که برخورد قمرهای یخی ممکن است مواد کافی را در نزدیکی زحل برای تشکیل دادن حلقه هایی که اکنون می بینیم، فراهم نموده باشد.

اگرچه حلقه ها تقریباً به طور کامل از یخ ساخته شده اند، اما دانشمندان معتقدند که قمرهای یخی زحل دارای هسته های سنگی هستند. شبیه سازی ها تایید کردند که قطعات یخی و تکه های سنگی پس از برخورد قمرها به روش های متفاوتی پراکنده می شوند و به سنگ ها امکان می دهند تا با قمرهای نو ادغام شوند. این در حالی است که یخ در مدارهای نزدیک تر به سطح زحل پراکنده می گردد.

شبیه سازی ها نشان می دهند که حلقه ها فقط می توانند در اطراف اجرام آسمانی واقع در حد روش(Roche limit) تشکیل شوند. حد روش، مرزی است که در آن گرانش مواد در حال گردش، ضعیف تر از نیروهای جزر و مد جرمی است که به دور آن می چرخند.

شبیه سازی ها نشان می دهند که بسیاری از برخوردهای فرضی، یخ زیادی را به ارتفاعات پایین تر تزریق می نمایند و سنگ ها در مدارهای بالاتر به هم می چسبند. اکه گفت: این سناریو به طور طبیعی منجر به شکل گیری حلقه های غنی از یخ می گردد؛ زیرا زمانی که قمرها با یکدیگر برخورد می نمایند، سنگ در هسته های اجرام در حال برخورد کمتر از یخ های پوشاننده پراکنده می گردد.

قمرهای پوشیده از یخ زحل بسیار مورد توجه دانشمندان هستند، زیرا بعضی از آنها مانند انسلادوس ممکن است شرایط مناسبی را برای ظهور حیات داشته باشند. هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که دانشمندان درباره زحل و گذشته آن نمی دانند و نتایج این پژوهش، تنها یک گام کوچک به سوی کشف اسرار این سیاره هستند.

5858