پشت پرده خودکشیِ بهت آور خواننده محبوب - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، اگر از علاقمندان بازار مجذوب نماینده موسیقی کشور کره جنوبی باشید یا دست کم از اخبار سلبریتی های این کشور باخبر شوید حتما می دانید در روز های گذشته یک ستاره دیگر هم بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده است. اتفاقاتی از این دست معمولا باعث می گردد رسانه ها و مخاطبین بار دیگر به یاد فشار غیرقابل تحملی بیفتند که ستاره های موسیقی در کشور کره مجبور به تحملش هستند و به آسیب های روانی اشاره نمایند که در نتیجه همین فشار غیرعادی به وجود می آید.

به گزارش بهترین ها، چند روز پیش بود که خبر مرگ مون بین در 25 سالگی، مردم کره و جهان را شوکه کرد. مون بین یکی از اعضای گروه پسرانه استرو محسوب می شد و لیبلِ تهیه نماینده آثار این گروه یعنی Fantagio مرگِ مونبین را تایید کرد.

جسد مون بین در خانه اش در سئول و به وسیله مدیر برنامه هایش کشف شد و هرچند تحقیقات درباره مرگ او ادامه دارد، اما یک مقام پلیس کره که نخواست نامش فاش گردد تایید کرد که به احتمال زیاد علت مرگ این ستاره خودکشی بوده است.

مون بین مانند بسیاری دیگر از ستاره های مشهور پاپِ کره ای از سن نسبتا کم جذبِ برنامه های کمپانی های موسیقی در کره شد و در آن جا مانند بقیه، رفتار مانند یک ستاره کی پاپ را آموخت. برنامه هایی که آموزش موسیقی بخش بسیار کوچکی از آن به شمار میرود و عمده تمرکز این برنامه ها روی رعایت استاندارد های زیبایی غیرعادی و رژیم های سخت گیرانه و حتی نحوه حرف زدن و راه رفتن و لباس پوشیدن می باشد.

مرگ مون بین از آن جهت برای بسیاری از جمله همکار او در گروه دو نفره Moonbin & Sanha شوکه نماینده بود که مون بین حتی در روز های پیش از مرگش هم بسیار فعال بود و در حال آماده شدن برای اجرا در یکی از بزرگ ترین سالن های کنسرت در کره در ماه می بود.

جف بنجامین، ستون نویس بیلبورد و کی پاپ درباره مرگ مون بین می گوید: هرچند مرگ هر ستاره جوانی در موسیقی شوکه نماینده است، اما مرگ مون بین با توجه به حجم فعالیت های او در هفته های اخیر، همه را غافلگیر کرد. هیچ کدام از افراد دور و بر او نمی توانستند چنین اتفاقی را پیشبینی نمایند چرا که مون بین همواره مانند گربه چشایِر در آلیس در سرزمین عجایب، لبخندی بزرگ بر لب داشت.

بی رحم مانند صنعت فراوری کی پاپ

در پس همه زرق و برق های معروفیت و ثروت در کی پاپ، وجوهی ناخوشایند هم وجود دارد. وجوهی مانند سطح باورنکردنی رقابت در این صنعت، عدم وجود حریم خصوصی برای ستاره ها، آزار و اذیت مداوم کاربران شبکه های اجتماعی و البته فشار افکار عمومی که برای نابود کردن روان هر جوانی کافی به نظر می رسد.

مون بین تنها ستاره آینده دار کی پاپی نبود که در سال های اخیر با مرگی مشابه طرفدارانش را غافلگیر نموده است. مخاطبان کی پاپ با شنیدن خبر مرگ مون بین به سرعت به یاد مرگ گو هارا افتادند. جسد گو هارا در سال 2019 و پس از آن که مدتی به وسیله دوست پسر سابقش با هدف اخاذی و باجگیری تحت فشار نهاده شده بود، پیدا شد.

مرگ گو هارا تنها چند ماه بعد از دوست صمیمی اش و دیگر ستاره مشهور کی پاپ یعنی سالی رخ داد. سالی پس از آن که مدت زیادی از طرف کاربران شبکه های اجتماعی مورد توهین و فشار نهاده شد، دست به خودکشی زد. مرگ سالی باعث شد افکار عمومی در کشور کره جنوبی نسبت به پدیده cyber Bullying هوشیارتر گردد و مردم این کشور از مقامات درخواست کردند مجازات های سنگین تری برای این جرم پیشبینی گردد.

تنها دو سال قبل از خودکشی سالی، جامعه موسیقی در کشور کره جنوبی یکی دیگر از ستاره هایش را از دست داده بود. در سال 2017 جانگهیون پس از مدت ها نبرد با افسردگی تصمیم به انتها دادن به زندگی اش گرفت.

این ها تنها نمونه هایی از رواج خودکشی در بین ستاره های ثروتمند و مشهور کی پاپ است و پس از هر مورد بسیاری از مردم کره به یاد فشار سنگینی می افتند که این ستاره ها مجبور به تحملشان هستند. امبِر لیو ستاره سابق گروه f (x) درباره همین موضوع با مجله People صحبت نموده است.

در ابتدا همه چیز بی نهایت باحال و مجذوب کننده به نظر می رسد، اما تنها مدتی بعد است که تنهایی و مسائل دیگر از راه می رسند. امبر به ویژه بابت مرگ سالی تحت تاثیر نهاده شده بود چرا که او و سالی اعضای گروهی مشترک بوند.

امبر درباره این موضوع که چرا افسردگی و دیگر مسائل روانی ستاره های کی پاپ در شبکه های اجتماعی بروز پیدا نمی نماید می گوید: البته که پست های همه ما در شبکه های اجتماعی پر خواهد بود از شادی و زرق و برق و لبخند چرا که اگر من به عنوان یک ستاره کی پاپ بخواهم از افسردگی و مسائلم حرف بزنم تمام هوادارانم را از دست خواهم داد.

امبر بعلاوه درباره مرگ دوست و همکارش، سالی می گوید: خیلی سخت بود. من به شدت عصبانی بودم. من حتی از خودم هم عصبانی بودم چرا که تنها چند هفته قبل از مرگ سالی با او حرف زده بودم و بار ها و بار ها به این فکر می کردم که شاید اگر فقط یک پیغام به او داده بودم همه چیز متفاوت بود.

وقتی از زررق و برق و هیجان اولیه رد می شوی ناگهان به خودت می آیی و می بینی هر روز بیدار می شوی، به سر کار می روی، در ماشینت می خوابی و بعد به سمت اجرای بعدی رانندگی می کنی. این روند واقعا طاقت فرسا و ظالمانه است.

امبر بعلاوه درباره فشاری حرف می زند که از طرف افکار عمومی روی شانه های این ستاره هاست. فشاری ناعادلانه و همیشگی برای بی نقص بودن. فشاری برای رعایت استاندارد هایی در حوزه زیبایی که گاه با عقل سلیم و حتی فیزیولوژی انسان جور در نمی آید. باور کنید وقتی با بقیه ستاره های کی پاپ دیدار می کردم، بسیار بیشتر از موسیقی درباره رژیم های غذایی حرف می زدیم. در مغز من و همه این ستاره ها حک شده است که برای مورد قبول واقع شدن مجبور هستیم گرسنگی بکشیم.

امبر در نهایت به رواج جراحی پلاستیک در میان ستاره های کی پاپ و حتی مردم عادی کره جنوبی اشاره می نماید: سئول یکی از بالاترین نرخ های جراحی پلاستیک در جهان را دارد. در مترو و خیابان و تقریبا همه جا پر است از تبلیغات جراحی پلاستیک و برای اغلب دختر های سئول استاندارد های زیبایی حتی از تحصیلات آکادمیک هم مهم تر است.