چرا شرکت های نفتی نباید از حضور بایدن در کاخ سفید نگران باشند؟ - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، شرکت های نفتی آمریکا به زودی شاهد حضور یک رئیس جمهور حساس به مسائل زیست محیطی در کاخ سفید خواهند بود؛ رئیس جمهوری که بارها وعده گذار از انرژی های فسیلی به انرژی های پاک را مطرح نموده است.

بسیاری انتظار داشتند که با پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موجی از ترس و نگرانی بر صنعت نفت دنیا حاکم گردد، اما نه تنها تا به امروز چنین اتفاقی رخ نداده است بلکه این روزها خوش بینی عجیبی در بازار دنیای نفت مشاهده می گردد و قیمت نفت به بالاترین سطح خود در 8 ماه اخیر رسیده است.

صنعت نفت و گاز آمریکا طی یک دهه اخیر شاهد تحولات عظیمی بوده و انقلاب نفت شیل، آمریکا را به عظیمترین فراورینماینده نفت دنیا تبدیل نموده است. برخلاف دونالد ترامپ که برای صنعت نفت و گاز آمریکا یک متحد عظیم محسوب می شد، جو بایدن همیشه از هزینه های هنگفت انتشار گازهای گلخانه ای برای آب وهوای زمین سخن می گوید و در این خصوص هشدار می دهد.

با این حال،فعالان صنعت نفت و گاز آمریکا معتقدند که امکان مصالحه با رئیس جمهور منتخب این کشور وجود دارد و از طرفی سنای آمریکا -که احتمالاً بیشتریت آن در دست جمهوری خواستار باقی خواهد ماند- نیز می تواند وی را محدود کند. ین اشنایدر، مدیرعامل شرکت اِنوِروس که در زمینه جمع آوری و تحلیل داده برای شرکت های نفت و گاز فعالیت می نماید، در این خصوص می گوید: واکنش احساسی به پیروزی بایدن این است که خبر خوبی برای صنعت نفت نیست؛ ولی ما ضمن حفظ جانب احتیاط، خوش بین هستیم.

انتظار می رود که جو بایدن برای اجرای برنامه های خود با مخالفت ها و موانع بسیار زیادی روبرو گردد. بایدن مقابله با تغییرات نامطلوب آب وهوایی را در شمار مهم ترین برنامه های خود قرار داده و به نظر می رسد که حتی بدون همراهی سنا نیز بتواند اقداماتی را صورت دهد که به کاهش سود شرکت های نفتی منجر گردد. از طرفی احتمالاً دولت بایدن در حوزه سیاست خارجی نیز برخلاف دولت ترامپ، منافع شرکت های نفتی را در اولویت قرار نخواهد داد.

مقررات زیست محیطی که در دوران ریاست جمهوری ترامپ یکی پس از دیگری لغو شدند نیز احتمالاً در دولت بایدن دوباره برقرار خواهند شد. علاوه بر این، انتظار می رود که رئیس جمهور آینده آمریکا حفاری های نفتی در اراضی نفتی را محدود کند؛ اقدامی که احتمالاً با صدور یک فرمان اجرایی به انجام خواهد رسید.

اما هیچ یک از این موارد نباید باعث گردد که ما کار صنعت نفت و شرکت های نفتی را تمام شده بدانیم. محدود کردن حفاری در اراضی فدرال شاید ضربه عظیمی بر پیکر بعضی شرکت ها -به ویژه شرکت هایی که در میادین نفتی ایالت نیومکزیکو مشغول حفاری هستند و از زمین هایی که دولت فدرال به آنها اجاره داده سود هنگفتی کسب می نمایند- باشد، اما این تغییرات تأثیر چندانی بر کسب وکار بیشتر شرکت های فعال در حوزه نفت و گاز آمریکا نخواهد داشت.

رنه سانتوس، تحلیلگر شرکت اس اند پی گلوبال پلاتز، در این رابطه تأکید می نماید: درباره زمین های خصوصی، داستان کاملاً متفاوت است. کاخ سفید این قدرت را ندارد که به شرکتی که مثلاً در جنوب تگزاس در حال حفاری برای استخراج نفت است بگوید که شما از این حق حفاری ندارید.

بایدن از یک تحول سیاستی بلندپروازانه در حوزه انرژی و محیط زیست سخن گفته است، اما طرح بایدن با طرح موسوم به نیودیل سبز (Green New Deal) تفاوت دارد؛ هرچند این دو طرح بعضی اهداف مشترک را نیز دنبال می نمایند. از جمله ابعاد طرح عظیم جو بایدن می توان به سرمایه گذاری گسترده در انرژی های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی که رقبای سوخت های فسیلی هستند، اشاره نمود. این طرح همچنین از افزایش فراوری وسایل نقلیه برقی- که تقاضا برای بنزین و گازوئیل را کاهش می دهد- حمایت می نماید.

اما طرح انرژی جو بایدن بعضی سیاست هایی که باعث نگرانی فعالان صنعت نفت در آمریکا شده است را در بر نمی گیرد. مثلاً در این طرح به ممنوعیت صادرات نفت خام و یا ممنوعیت کامل فرکینگ (فناوری شکست هیدرولیکی) اشاره ای نشده است. علاوه بر این، جسورانه ترین طرح هایی که جو بایدن از آنها صحبت نموده است اغلب برای اجرایی شدن احتیاج به مصوبه سنا دارند و به نظر می رسد که با معین شدن نتیجه دور دوم انتخابات سنا در ایالت جورجیا که در اوایل ماه ژانویه (اواسط دی ماه) برگزار می گردد، بار دیگر جمهوری خواستار بیشتریت کرسی های سنا را در اختیار خواهند داشت. چشم انداز بروز اختلاف میان دولت آینده آمریکا با کنگره بر سر بعضی مسائل باعث شده است که بسیاری از تحلیلگران صنعت نفت امیدوار به فراهم شدن فضایی برای اقدامات ملایم تر و مصالحه بر سر راهکارهای میانه باشند. رنه سانتوس، تحلیلگر شرکت اس اند پی گلوبال پلاتز، در این خصوص می گوید: من شخصاً فکر نمی کنم که سیاست های رادیکالی در راه باشد، مگر اینکه جناح های لیبرال تر حزب دموکرات نفوذ بیشتری در دولت بایدن پیدا نمایند.

پس تکلیف اظهارات به یادماندنی جو بایدن در آخرین مناظره انتخاباتی چه می گردد؟ او در آن مناظره تأکید کرد که از گذار از صنعت نفت حمایت می نماید؛ اما بلافاصله پس از مناظره اظهاراتش را اصلاح و در مصاحبه با وبلاگ مرکزی ضمن تأکید بر اینکه ما در بلندمدت از سوخت های فسیلی خلاص نخواهیم شد. گفت که منظورش این بوده که می خواهد یارانه های نفت و گاز را قطع کند، اما هیچ قصدی برای زمین گیر کردن کل صنعت نفت آمریکا ندارد.

نکته مهم تر این است که گذار از نفت به انرژی های پاک اصلاً برای کسانی که درون صنعت نفت حضور دارند، مسئله جدید و غافلگیرنماینده ای نیست. صنعت نفت از مدت ها قبل در حال آماده سازی خود برای چنین سناریویی بوده است. در عین حال فعالان صنعت نفت تأکید می نمایند که فرآیند گذار از نفت به انرژی های پاک ممکن است مدت زیادی طول بکشد. از طرفی به گفته ین اشنایدر، مدیرعامل شرکت اِنوِروس، فاصله دریافت از سوخت های فسیلی در واقع فرآیندی است که در سطح جامعه در جریان است و لزوماً ارتباطی با دولت ها ندارد. اشنایدر بر این باور است که رئیس جمهوری که بتواند فرآیند گذار تدریجی از نفت به انرژی های پاک را مدیریت کند، احتمالاً برای صنعت نفت بهتری از دونالد ترامپ است که به کلی منکر این فرآیند است.

از طرفی درست نیست که چشم انداز و سرنوشت صنعت نفت و گاز را تنها به اینکه چه کسی رئیس جمهور است، گره بزنیم. در حال حاضر همه گیری ویروس کرونا باعث کاهش شدید سفرها شده، تقاضای دنیای نفت را به طور بی سابقه ای کاهش داده و فاجعه عظیمی را برای بسیاری از شرکت های فعال در حوزه نفت و گاز رقم زده است. حداقل در کوتاه مدت، مهم ترین مسئله برای صنعت نفت و گاز و انرژی های فسیلی این است که ویروس کرونا تحت کنترل درآید.

در خاتمه باید تأکید کرد که شاید جو بایدن انتخاب اول مدیران ارشد شرکت های نفتی نباشد، اما حضور او در کاخ سفید به معنای به صدا در آمدن ناقوس مرگ برای صنعت نفت و گاز نیست. حلیما کرافت، از مدیران ارشد بانک سرمایه گذاری آربی سی کپیتال، در این خصوص می گوید: من فکر نمی کنم که انتخاب شدن بایدن یک حمله تمام عیار به صنعت نفت باشد. تنها چیزی که می توان گفت این است که او به اندازه رئیس جمهور ترامپ در بین فعالان این صنعت محبوب نخواهد بود.