هرآنچه که باید راجع به بیماری صرع بدانیم - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، حملات ناگهانی تشنجی و زمین خوردن، تصویری است که اغلب مردم نسبت به بیماری صرع دارند. اما خوب است بدانید که بیماری صرع انواع مختلفی دارد که حتی بعضی از آن ها بدون تشنج بروز پیدا می نمایند. بعضی از تشنج های صرع حتی به وسیله خود بیمار نیز احساس می شوند. این بیماری اختلالی است که رابطه مستقیمی با پرخاشگری در فرد دارد.

بیماری صرع

بیماری صرع یک اختلال در سیستم عصبی مرکزی است که در آن فعالیت مغز غیر طبیعی می گردد. این بیماری باعث تشنج، دوره های رفتاری غیر معمول و گاهی اوقات از دست دادن آگاهی می گردد. تخلیه الکتریکی ناگهانی نورون های مغزی باعث بروز علائمی مثل تشنج و بیهوشی می گردد. علائم تشنج ممکن است به طور گسترده ای متفاوت باشد. برخی از افراد مبتلا به صرع، ممکن است به مدت چند ثانیه به مکانی خیره شوند و واکنشی به حرکات مقابل چشم نشان ندهند.

داشتن یک تشنج به تنهایی نشانه این بیماری نیست. به طور کلی حداقل دو تشنج غیر قابل تشخیص برای صرع مورد احتیاج است. درمان دارویی یا جراحی گاهی اوقات می تواند تشنج را کنترل کند. برخی ها نیز برای کنترل تشنج ها احتیاج به درمان مادام العمر دارند و در برخی ها تشنج ها به مرور از بین می فرایند. برخی از بچه ها مبتلا به تشنج نیز ممکن است با افزایش سن، علائم نیز در آن ها رشد کند. این بیماری گاه همراه با اختلالات عصبی رشدی بروز پیدا می نماید.1

انواع تشنج

علامت اصلی صرع، تشنج است. دو نوع اصلی تشنج وجود دارد: تشنج های عمومی و تشنج متمرکز یا فوکال

تشنج های عمومی بر هر دو طرف مغز تأثیر می گذارند و کـاهش عمده در هوشیاری ایجاد می گردد. شش نوع تشنجات عمومی وجود دارد:

تشنج های غیاب (Absence)

اغلب در بچه ها اتفاق می افتد. به آن صرع کوچک هم می گویند، صرع غیاب اغلب تنها یکی دو ثانیه طول می کشد و معمولاً پنهانی است و توجه کسی را جلب نمی نماید. نشانه های آن شامل خیره شدن، چشمک زدن، یا لبخند لب می تواند باشد.

تشنج های تونیک

کـل بـدن خشک شده و بدون حالـت لـرزش ایجـاد می گردد. فـرد گاهی روی زمین می افتد که این مسئله باعث، بالا رفـتن احتمال خطر ناشی از آسیب دیدگی می گردد اما سـرعت بازگشت به بهبودی عمومی بالاست.

تشنج های اتو نیک

گاهی اوقات با عنوان حمله سـقوط نیز شناخته می گردد. ناگهان قدرت ماهیچـه افـت کـرده و شخص به زمـین می افتد.

تشنج های کلونیک

با حرکات ریتمیک و پرشی عضلات در ارتباط است. این تشنجات معمولاً بر گردن، صورت و دست ها اثر می گذارد.

تشنج های میوکلونیک

به صورت تکان های کوتـاه و غیرمنتظره در یک اندام یا بیشتر (پرش اندام ها) و اغلـب مدت کوتاهی پس از بیدار شدن از خواب رخ می دهد. می تواند به تنهایی یا همراه با دیگر انـواع صـرع عمـومی باشد.

تشنج های تونیک-کلونیک

گاهی اوقات بیماری صرع بزرگ نامیده می گردد. ماهیچه های فرد منقبض شده و گاهی بـه زمـین می افتد، سپس ماهیچه هایش پشت سر هم منبسط و منقبض شده که این باعث تکان خوردن و ایجاد حالت لرزش در فرد می گردد. در آغاز تشنج فرد ممکن است زبانش را گـاز بگیرد یا جیغ بکشد. گاهی تنفس کند شده و یـا شـخص دچار بی اختیاری ادرار می گردد. بعد از تشنج فرد اغلـب احساس خستگی، گیجی یا سردرد می نماید و شاید احتیاج به استراحت مطلق داشته باشد.2

دلیل

در بیش از نیمی از موارد، بیماری صرع هیچ دلیل تعیینی ندارد. در حدود نیمی از مبتلایان به بیماری صرع، این شرایط در پی فاکتورهای مختلفی بروز می نماید.

اثرات ژنتیک

برخی از انواع بیماری صرع که با نوع تشنجی که فرد تجربه نموده است، طبقه بندی می شوند؛ موروثی هستند. در این موارد اثر ژنتیک احتمال دارد.

محققین برخی از انواع بیماری صرع را با ژن های تعیینی ارتباط داده اند. اگر چه تخمین زده شده است که حدود 500 ژن می تواند در این امر نقش داشته باشد. برای بیشتر افراد، ژن ها تنها بخشی از علل بیماری صرع هستند. ژن های تعیین می توانند شخص را نسبت به شرایط محیطی حساس تر نموده که تشنج را تحریک می نمایند.

ترومای سر

ترومای سر که بخاطر تصادفات یا آسیب های تروماتیک رخ می دهند، می توانند منجر به بیماری صرع شوند.

بیماری های مغزی

بیماری های مغزی از جمله تومورهای مغزی یا سکته که منجر به آسیب مغز می شوند نیز ممکن است منجر به بیماری صرع گردند. سکته دلیل عمده بیماری صرع در بزرگسالان بالای 35 سال است.

بیماری های عفونی

بیماری های عفونی مثل مننژیت، ایدز و انسفالیت ویروسی می توانند منجر به بیماری صرع شوند.

آسیب های مادرزادی

پیش از تولد نوزادان به آسیب های مغزی حساس هستند که می تواند ناشی از چندین فاکتور باشد، از جمله: عفونت مادر، تغذیه نامناسب یا کمبودهای اکسیژن. این آسیب های مغزی منجر به بیماری صرع یا فلج مغزی می گردد.

اختلالات تکاملی

گاهی بیماری صرع می تواند با اختلالات تکاملی مثل اوتیسم و نوروفیبروماتوز مرتبط باشد.3

نشانه های بیماری صرع

اصلی ترین نشانه صرع تشنج است. فکر تمام فعالیت های خود را از طریق فعالیت الکتریکی ناشی از تغییرات شیمیایی سلول ها انجام می دهد. تشنج زمانی اتفاق می افتد که این تغییرات شیمیایی سلول ها باعث افزایش بیش از حد فعالیت الکتریکی سلول عصبی گردد. با تخلیه بار الکتریکی بیش از حد در مغز تشنج رخ می دهد. تشنج بیماری نیست، بلکه نشانه ای از اختلالات مختلف است.

از آنجا که صرع ناشی از فعالیت غیر طبیعی مغز است، تشنج ها می تواند روی هماهنگی و عملکرد مغز شما تاثیر بگذارد. نشانه ها و علائم تشنج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- آغاز و انتها ناگهانی

- سردرگمی و گیجی موقت

- دوره های خیرگی چشم

- حرکات غیر قابل کنترل دست و پا

- از دست دادن هوشیاری

- علائم روانی مثل ترس، اضطراب یا دژاوو

نکته

علائم بسته به نوع تشنج فرق دارد. اغلب بیماران در هر بار تشنج علائم مشابهی دارند.1

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورتی که هر یک از موارد ذیل برای شما رخ داد، فوراً به پزشک مراجعه نمایید:

تشنج بیشتر از 5 دقیقه بطول انجامید.

پس از توقف تشنج، تنفس و هوشیاری به حالت قبل بازنگردد.

بلافاصله حمله دوم رخ دهد.

تب بالایی داشته باشید.

احساس گرگرفتگی داشته باشید.

باردار باشید.

دیابت داشته باشید.

طی تشنج دچار جراحت و آسیب شوید.

اگر برای اولین بار است که دچار تشنج می شوید، در پی توصیه های پزشکی باشید.3

افراد در خطر ابتلا

برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به صرع را افزایش دهند:

سن

آغاز بیماری صرع در بچه ها و افراد مسن بیشتر است، اما این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد.

سابقه خانوادگی

اگر سابقه خانوادگی بیماری صرع دارید، ممکن است شما در معرض خطر ابتلا به اختلال تشنج هستید.

جراحت سر

آسیب های سر و صورت مسئول برخی موارد بیماری صرع هستند.

سکته مغزی و سایر بیماری های عروقی. سکته مغزی و سایر بیماری های خون (عروقی) می تواند منجر به آسیب مغزی گردد که ممکن است باعث صرع گردد. شما می توانید تعدادی از اقدامات را برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری ها از جمله محدود کردن مصرف الکل و اجتناب از سیگار، خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم انجام دهید.

کم خونی Dementia می تواند خطر ابتلا به صرع را در افراد مسن افزایش دهد.

عفونت مغزی

عفونت هایی مانند مننژیت که موجب التهاب مغز یا نخاع می گردد، خطر شما را برای ابتلا به بیماری صرع و وقوع علائم صرع افزایش می دهد.

تشنج در دوران کودکی تب های شدید در دوران کودکی گاهی اوقات ممکن است با تشنج همراه باشد.2

درمان بیماری صرع

بیشتر بیماران مبتلا به صرع نسبت به دارو واکنش مثبت نشان می دهند. البته داروهای ضد صرع بیماری را درمان نمی نمایند و تنها از بروز تشنج جلوگیری می نمایند. داروهای ضدتشنج بسیار متنوع هستند و با توجه به نوع بیماری فرد مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی افراد نسبت به دارو واکنش منفی نشان می دهند و یا دارو به بهبود شرایط آن ها یاریی نمی نماید. در این شرایط گزینه های دیگر درمانی همانند عمل جراحی، تحریک عصب واگ و یا رژیم غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.

1. گیاهان موثر در درمان صرع

گیاه درمانی یکی از شایع ترین و موثرترین درمان ها می باشد و تحقیقات نشان داده است که بیشتر مبتلایان علاوه بر مصرف دارو، همزمان از گیاهان دارویی هم استفاده می نمایند. برخی از گیاهان موثر در درمان صرع عبارتند از پونه، والریان، بوش سوزان، درخت بهشت، لیلی دره، هیدروکوتایل، آدم خزانه دار، مگورث و... . هریک از این گیاهان به طرق مختلف می توانند در بهبود تشنج ها موثر واقع شوند.

2. کنترل فکر برای مقابله با صرع

کنترل فعالیت مغز به جلوگیری از وقوع تشنج ناشی از صرع یاری می نماید. به طور معمول 20 دقیقه قبل از آغاز تشنج، فرد می تواند علائم بروز آن را احساس کند. حتی در برخی مواقع چند روز قبل تشنج نیز قابل تشخیص می باشد. از علائم بروز تشنج می توان به سردرد، خستگی، اضطراب، افسردگی و غیره اشاره نمود.

با آگاهی از این علائم و با روش کنترل فکر می توان تشنج را تا حدودی کنترل کرد. از روش های کنترل فکر می توان به مدیتیشن، ورزش، بوکردن عطرهای شدید و غیره اشاره نمود. گفتنی است که کنترل فکر یک روش کاملا تضمین شده نیست و برخی مواقع با وجود انجام این کارها نیز تشنج اتفاق می افتد.

3. ویتامین های مورد احتیاج برای مقابله با بیماری صرع

برخی از ویتامین ها همانند ویتامین E، D، B6، فولیک اسید و غیره به بهبود بیماری صرع یاری می نمایند. توجه داشته باشید که مصرف ویتامین به تنهایی یاریی نمی نماید و برای موثر بودن ضروری است که با تجویز پزشک و همراه با دیگر داروها استفاده گردد.

4. بیوفیدبک در درمان صرع

بیوفیدبک یک روش درمانی است که طی آن امواج مغزی با استفاده از سنسورهای الکتریکی، دستکاری شده و تحت کنترل درمی آیند. در این روش هدف درمانگر این است که فعالیت مغز فرد مبتلا به صرع را مدیریت کند. برای استفاده از این روش ضروری است که حتما با پزشک معالج خود مشورت نموده تا آنالیز شرایط شما استفاده از این روش درمانی را تائید کند.

5. طب سوزنی

طب سوزنی یک روش موثر در بهبود تشنج های ناشی از بیماری صرع می باشد. به این صورت که با قرار دادن سوزن در نواحی خاصی از بدن، فعالیت مغز را تحت کنترل قرار می دهند. بعلاوه طب سنتی برای درمان دردهای مزمن و بیماری های جسمی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.1

پینوشتها

1.www.honarehzendegi.com

2.www.drdr.ir

3.www.asriran.com

منبع: راسخون