چرا نویسنده مشهور جهان از فوتبال بیزار بود؟ - وبلاگ مرکزی

به گزارش وبلاگ مرکزی، بیزاری خورخه لوییس بورخس از فوتبال فراتر از بحث های مربوط به زیبایی شناسی بود؛ در واقع، مشکل او با فرهنگ طرفداران این ورزش بود که به عقیدۀ بورخس به نوعی حمایت کورکورانۀ مردم از رهبران وحشتناک ترین جنبش های سیاسی قرن بیستم منجر می شد!

به گزارش وبلاگ مرکزی، بورخس این نویسندۀ اهل آرژانتین هرچند باور داشت فوتبال محبوب است اما در عین حال معتقد بود حماقت در این ورزش زیاد است.

بورخس فوتبال را خسته نماینده می دانست، چراکه امتیازهای مساوی در آن بسیار زیادند و او در مواجهۀ با این ورزش واکنشی چنین داشت: من نمی توانم صدمات ساختگی را تحمل کنم.

• 40 میلیارد تومان به دخل کتابفروشی ها می رود
• با موافقت رولینگ؛ نسخه های تازه هری پاتر در مسیر فراوری قرار می گیرند
• 40 میلیارد تومان به دخل کتابفروشی ها می رود

از منظر زیبایی شنایی، او فوتبال را زشت می پنداشت و معتقد بود که این ورزش یکی از بزرگ ترین جنایات انگلیسی ها است و ظاهراً حتی یکی از سخنرانی هایش را طوری برنامه ریزی کرد که عمداً با اولین بازی آرژانتین در جام جهانی 1978 همزمان گردد. اما در حقیقت تنفر بورخس از این ورزش ناشی از چیزی بسیار نگران نماینده تر از زیبایی شناسی بود. در واقع، مشکل او با فرهنگ طرفداران این ورزش بود که به عقیدۀ بورخس به نوعی حمایت کورکورانۀ مردم از رهبران وحشتناک ترین جنبش های سیاسی قرن بیستم منجر می شد!

خورخه لوییس بورخس

نویسندۀ آثاری چون تاریخچه ای از بی عدالتی و شرارت، سه روایت از یهودا و کتابخانه بابل در طول زندگی خود شاهد ظهور عناصر فاشیسم، پرونیسم و حتی یهودستیزی در آرژانتین بود، بنابراین سوء ظن شدید نسبت به جنبش های سیاسی مردمی و فرهنگ توده ای - که اوج آن در آرژانتین، فوتبال است - مسائل زیادی را ایجاد می نماید.

بورخس که قدرت طلبی را در فوتبال وحشتناک می پنداشت، می گفت که فوتبال به طور جدایی ناپذیری با ناسیونالیسم گره خورده است.

این نویسنده حتی معتقد بود تیم های ملی، شور ملی گرایانه ایجاد می نمایند و این امکانی را برای یک دولت بی وجدان ایجاد می نمایند تا از یک بازیکن ستاره به عنوان سخنران برای مشروعیت بخشیدن به خود استفاده کند. خورخه لوییس بورخس حتی می گفت این در واقع، دقیقاً همان چیزی ست که برای یکی از برترین بازیکنان تاریخ رخ داد: پله. دیو زیرین در کتاب خود نوشته است: حتی زمانی که دولت او مخالفان سیاسی را سرکوب می کرد، پوستر بزرگی از پله که کوشش می کرد توپ را از دروازه عبور دهد، منتشر شد که با شعار Ninguém mais segura este país همراه بود؛ اکنون هیچکس نمی تواند این کشور را متوقف کند.

بیزاری خورخه لوییس بورخس از فوتبال

زیرین در کتاب خود پایکوبی برزیل با شیطان از این گفته که دولت هایی مانند دیکتاتوری نظامی برزیل که پله در آن بازی می کرد، می توانند از پیوندی که طرفداران با تیم های ملی خود به اشتراک می گذارند، برای جذب حمایت مردمی استفاده نمایند، و این همان چیزی ست که باعث ترس و رنج بورخس از این ورزش می شد.

داستان کوتاه او، Esse Est Percipi (بودن، درک شدن است) نیز ممکن است تنفر او از فوتبال را توضیح دهد. در نیمۀ داستان، بورخس روایت می نماید که فوتبال در آرژانتین دیگر یک ورزش نیست و وارد عرصۀ تماشایی شده است؛ فوتبال الهام بخش تعصبی چنان عمیق است که حامیان بازی ها را در تلویزیون و رادیو بدون این که چیزی را رد نمایند، دنبال می نمایند.

با این حال، نام او در لیست مشهورترین نویسندگانی قرار گرفته است که یادآور نام یک فوتبالیست مشهور هستند؛ چنان که سلسو بورخس، هافبک کاستاریکایی دپورتیوو لاکرونیا و دومین گلزن برتر این تیم با 6 گل محسوب است.